เมื่อพอรู้ข่าวว่าลูกคนที่สองเป็นผู้ชาย ทุกคนต่างดีใจและถือว่าพ่อแม่มีพระพรมากๆ ที่ได้ลูกสาวลูกชาย ในยุคนั้นเขาสนับสนุนให้มีลูกสองคน เขาโปรโมทว่า หญิงก็ได้ชายก็ดีมีแค่สอง โอ้ถ้าเขารู้ว่าเราไม่หลงเชื่อเขาหรอก มิฉะนั้นเราจะพลาดพระพรไปอีกแปดชีวิตเลยละ
ลูกคลอดที่เดียวกับพี่แซนดี้ โรงพยาบาลสมเด็จฯศรีราชา ชลบุรี แม่อธิษฐานขอพระเจ้าไม่ให้เจ็บปวดมาก พอคลอดลูกแม่บอกว่าไม่เจ็บเลย เป็นคำพยานที่แม่เล่าให้ใครๆฟังอยู่เสมอว่าพระเจ้าสามารถปลดปล่อยคำสาปแช่งเรื่องคลอดลูกได้ ถ้าเราทูลขอและมีความเชื่อ
ลูกแข็งแรงมาก คุณย่าทึ่งที่ลูกยกหัวได้เพียงไม่กี่เดือนหลังคลอดแล้ว ลูกมีอมยิ้มที่เป็นเสน่ห์ประจำตัวของลูก ไปที่ไหนก็มีคนขออุ้มเสมอ ลูกก็รู้จักยิ้มให้ทุกๆคน ลูกน่ารักมากในวัยเด็ก มีครั้งหนึ่งที่พ่อสงสารลูกมาก เมื่อลูกไม่สบาย หมอต้องให้น้ำเกลือทางศรีษะของลูก หัวใจพ่อแทบขาด สงสารลูกจริงๆที่ต้องเจ็บปวดตั้งแต่เด็กๆ
ลูกมีความคิดเฉลียวฉลาดตั้งแต่เด็กๆ ลูกคิดอ่านด้วยตัวเองมาตั้งแต่เด็กๆ ลูกไม่เป็นภาระของพ่อแม่เลย พ่อจำได้ว่าเมื่อแม่ดอนของลูกตั้งท้องลูก คุณปู่ของลูกก็เสียชีวิต นี่จึงเป็นเหตุที่พ่อตั้งชื่อลูกว่าเดชพงศ์ ปู่เดช คือชื่อคุณปู่ของลูกไง พ่อหายคิดถึงคุณปู่เมื่อลูกคลอด
พ่อจำได้ว่าพ่ออุ้มลูกด้วยความภูมิใจและขอบคุณพระเจ้าที่ประทานลูกชายมาให้ ลูกทั้งฉลาดและคล่องเคล่วมาก จนพ่อตั้งฉายาลูกว่า เก้งน้อยหรือกวางน้อยที่กระโดดโลดเต้นไปมาไม่หยุด ไม่รู้ว่าลูกเอาแรงมาจากไหน ลูกยังไม่ทันจะหัดเดินเลยลูกก็วิ่งและกระโดดได้แล้ว
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น