ที่ที่ไหนพระเจ้านำพา พระเจ้าจะประทานทุกสิ่งที่เราต้องการ

บ่อยครั้งที่คริสเตียนโมเมเอาว่าพระเจ้านำพาให้ทำโน่นทำนี่แล้วพาสมาชิกเป็นหนี้เป็นสินล้นพ้น เกินตัว ถ้าอะไรที่เราทำจนถึงที่สุดแล้วและยังไม่มีการประทานมาจากพระเจ้าก็อย่ารีร้อนช่วยพระเจ้าโดยการไปกู้หนี้ยืมสินมาช่วยพระเจ้า การกู้ยืมไม่ใช่วิธีที่พระเจ้านิยมแน่นอน ไม่มี ไม่ได้ก็อย่าโพยตีพายว่าพระเจ้าไม่ตอบคำอธิษฐาน

บางทีการที่พระเจ้าไม่ตอบคำอธิษฐานของเรานั่นแหละคือคำตอบที่พระเจ้าต้องการจะบอกให้แก่เรา

ขอบพระคุณพระเจ้าที่ค่ายโมริยาห์อาศัยพระคุณพระเจ้าที่นำพาการงานที่นี่ เราไม่มีหนี้สินใดๆเลยนอกจากความรักต่อผู้คนที่ยังไม่รู้จักกับพระองค์ ทรายทุกเม็ดหินทุกก้อน นั้นบอกได้เลยครับว่ามาจากคำอธิษฐานทั้งสิ้นครับ เพราะทุกอย่างทั้งสิ้นที่เราได้รับมานั้น เราเป็นเพียงแค่ผู้ดูแลรักษาของที่พระองค์ให้มาเท่านั้นเอง ไม่ใช่ของเราครับ และแปลกครับตลอด 20 ปีที่เราอยู่ที่นี่ ผมเข้าใจการถวายเครื่องบูชาให้พระเจ้าครับ ถ้าเราถวายแบบไม่เต็มใจหรือมีข้อแม้ ข้อเรียกร้องหรือทวงบุญคุณ พระเจ้าก็ไม่เอาครับ

เมื่อมาใหม่ๆมีพี่น้องคริสเตียนท่านหนึ่งทำบ่อเหมืองหินอ่อนใกล้ๆค่ายโมริยาห์ครับ เขาให้ไปขนเอาเศษหินอ่อนที่โรงงานของเขามาใช้สร้างค่ายโมริยาห์ เราก็ยินดีขอบคุณเขาครับ รถเราก็ไม่มีก็ต้องไปหาเช่าเขามาขน นักศึกษาก็ช่วยกันเอามาเรียงเป็นพื้นในโบสถ์ต่อกันสวยเลยครับ ต่อมาท่านผู้นี้เกิดขัดใจอะไรเราไม่ทราบครับ ก็มาโวยวายหาเรื่องเราต่างๆนานา โดยฟังเสียงข้างเดียว เราก็เสียใจมากครับไม่ตอบโต้ใดๆครับ ต่อมามีพี่น้องอีกกลุ่มหนึ่งมาสร้างโบสถ์ต่อให้เสร็จแต่ไม่เหลือหินอ่อนที่สวยงามนั้นเลยสักก้อนเดียวครับ ไม่ใช่เราไม่รู้จักการขอบพระคุณหรือรำลึกบุญคุณต่อผู้ถวายนะครับ แต่บทเรียนนี้ทำให้ผมมองเห็นว่า ถ้าเราไม่ได้ถวายด้วยใจยินดีหรือเต็มใจถวาย พระเจ้าก็ไม่เอาครับ เพราะพระเจ้าของเราเป็นพระเจ้าผู้จัดเตรียม คือพระเยโฮวาห์ยีเรย์ พระเจ้าผู้ประทานที่อับราฮามเรียกพระนามนี้ที่ภูเขาโมริยาห์เมื่อท่านเอาอิศอัคไปถวายเป็นเครื่องบูชาที่นั่นครับ แต่เมื่อเราถวายพระองค์ด้วยความยินดี เต็มใจ พระองค์จะอวยพระพร ถ้วนยัดสั่นแน่นพูนล้นใส่ให้ครับ 

พระเจ้ามีพระดำรัศให้เราเมื่อเราไปอยู่ที่นั่นว่า ถ้าเรารักษาสองสิ่งนี้ พระเจ้าจะอวยพระพรแก่งานที่เรารับใช้พระองค์ บ่อยครั้งที่ผมแว๊บออกไปนอกทางของพระเจ้า พยายามไปหาผู้ถวายจากที่ต่างๆในเวลานั้นมีมิชชั่นเกาหลีทุ่มเทเงินทองมากมายเพื่อสร้างงานในประเทศไทย มีองค์การหลายแห่งที่มิชชั่นนารีเข้าไปช่วยเหลืออย่างมากมายมหาศาล ผมก็บอกว่าใครก็ได้องค์การไหนก็ได้ เข้ามาบริหารงานขององค์การพระคริสต์เพื่อชาวไทยได้เลย ผมยินดีแล้ว เหนื่อยแล้ว สงสารลูกเมีย ไม่ไหวแล้ว ยอมทำทุกอย่างแล้วแต่แปลกทีกับพระเจ้าแล้วทำไมผมไม่ยอมพระองค์ จนพระเจ้าตรัสกับผมว่า เราไม่ใหญ่ไปกว่าเกาหลี สิงค์โปร์ อเมริกา ยุโรปหรือ

ถ้าเจ้าสัตย์ซื่อสิ่งนี้ เราจะให้องค์การพระคริสต์เพื่อชาวไทยซึ่งเสมือนไข่ในครรภ์มารดาคลอดออกมา สองสิ่งนี้คือ การยกย่องพระนามของพระเจ้าในทุกสิ่งที่เจ้ากระทำ ไม่ใช่ประเทศไดประเทศหนึ่ง ไม่ใช่มิชชั่นคนใดคนหนึ่ง เราเท่านั้นที่เจ้าจะถวายเกียรติ สองถ้าเจ้าสรรเสริญยกย่องเราในทุกด้านในชีวิตของเจ้า เราจะอวยพรไม่ให้เจ้าขัดสนสิ่งใดๆ

ช่วงเริ่มต้นเมืี่อ 20 ปีที่แล้ว

นี่แหละครับคือหัวใจของการรับใช้พระเจ้าที่นี่ครับ ผมก็ยังเรียนรู้ที่จะเชื่อพึ่งพระเจ้าในทุกสิ่งอยู่เสมอครับและถวายเกียรติต่อพระนามของพระเจ้าในทุกสิ่งที่ได้มาครับ และพระนามเยโฮวาห์ยีเรย์ก็ยังคงเหมือนเดิมเมื่อ 20 ปีที่แล้วจนถึงทุกวันนี้ครับ กลับมาเรื่องสระน้ำต่อครับ ไม่เพียงที่พระเจ้าประทานน้ำให้เต็มสระพร้อมปลาแถมมาให้ด้วยแล้ว เราได้ขยายสระขึ้นอีกเป็นสอง สามสระครับ แต่ละสระก็เหมือนกันครับ น้ำเต็มล้นครับ ส่วนครอบครัวพระเจ้าประทานโรงเรียนโฮมสครูลให้ภรรยาสอนลูกๆเองที่บ้านทั้ง 10 คนเลยครับ (มีต่อ)